od gry (w kostki, warcaby, karty); słowiańska nazwa 'czart

od gry (w kostki, warcaby, karty); słowiańska nazwa 'czarta', u nas co innego birka, 'owca z tłustym zapomniana (nasze psałterze czes. biesa stale 'djabłem' zastępują), wró­ ogonem', z węg. birka, 'owca'. dopiero w 15. w, jak Długosz ciła biermuszka, 'polewka piwna', wyraźnie świadczy, z Rusi (nieraz z niem. Biermuss. u nas bis, całkiem z małoruska) bierilia,'pobór', z czes. bernieKazi­ oraz jeszcze w 16. oraz 17. w. o tern do­ mierz W. mniej więcej r. 1350 odziedziczył; okazuje się brze wiedziano, bisa jak dietka w biblji: »aby niżadnej biernie od z Rusią stale łączono (»trafił bis nich pożądali* ('daniny', Leopolita), na Iwana*). Cerk. bes, 'zły duch', później ginie; p. brać. bésn, 'opętany', bèsnowati oraz besiłi bierwiono, bierzwiono, bierz w no, sę, 'szaleć', bułg., serb., słowień, fo>r£/#0,'belka', »bier(z)wiona, bierz- czes. bies, w tern samem znaczeniu. ma w oku twoim nie widzisz*; w 15. Pień boj-, p. bać się; litew. baisa, w. birzwno, ale już w pierwszej jego 'strach', baisus, 'straszny', ale wadsi 50 proc. a dalej r. 1500 oraz 1532: słow. s, gdyż należałoby spodziewać się birzmno, bierzmno u Seklucjana *ck (bieck,niemsLSz go), więc twierdzą, 1551 r.,bierzmo u Reja. Prasłowo, że lit baisa z *baidsa, łac. foeurobione od pierwotnego, u nas już dns, 'brzydki, okropny'; więc bies nie istniejącego *birw, 'belka' (bułg., z *bieds. Bies był takim demonem, serb., słowień. brw, 'belka, kładka'), jak jędza. urobionego od bir- (p. brać) przy­ biesagi, 'sakiewki podwójne, prze­ rostkiem -w, jak np. werw, 'lina', wieszane poprzez plecy', ogólne w 15. od wir-, ('łączyć', 'wrzeć') do 17. w.; tylko u nas oraz na Połu­ Obok pierwotnego *bir-w istnieje dniu, bułg. bisagi, serb. bisage, sło­ oraz przestawka *briw-, rus. briewno wień. bisaga oraz besaga; z łac. bisuc(obok bierw, bierwno), czes. brzew, cium ('podwójny sak'), grec. nowoczesnego brzwi, 'kładka', brzewno, 'belka' bisakki (a okazuje się oraz grec. disakki, bułg. (nazwa słynnego klasztoru, Brzew- disagi, od dis-, 'podwójny'), włosk. nowa), u nas Brwinów obok Bi(e)rz- bisaccia wiennej; taka przestawka w grupie: biesiada, 'uczta', biesiadować.Wypółgłoska oraz płynna między spółgło­ wód jej dawny: »co innego biesiady, skami (Art, Alf) powtarza się nie* gdzie bies siada, znaczą?* (Potocki) B bigas — bisurman 27 równie trafny jak ów nowy, co konie­ i z tego łac. bindallum ('medal'); w 16. cznie z siadaniem ją łączy, a w bie- oraz 17. w. ogólne; bindas okazuje się jednak albo spójkę be- (litewską, nie sło­ oraz 'kilofem', niem. Bindaoct\ bindawiańską), albo bez upatrywa. — sami dziurawią mury r. 1648 Ko­ Od zasiadania, zgromadzania, ura­ zacy. sta znaczenie mówienia, ale pier­